Stel dat je in een bijeenkomst bent, met allemaal vooraanstaande mensen. De leiders van een land, of van een stad. De burgemeester, de rector van de universiteit, allemaal ambitieuze studenten die een vereniging leiden, ambtenaren van de gemeente. Wat zou jij doen? Waar zou jij over praten?
De spreker op het voorjaarsweekend had het over het zo’n situatie: het verhaal van Sadrach, Mesach en Abednego in Daniël 3:3. Toen hij dit beschreef dacht ik wel even terug aan het studentendiner met de burgemeester afgelopen dinsdag. De keuze was gelukkig niet zo heftig, maar een avontuur was het zeker!
Het begon eigenlijk al ’s middags, in een gesprek over een stukje uit Efeziërs 2. Een wijs persoon vertelde op basis van vers 10 dat hij elke dag opstaat met een gebed dat ongeveer zo gaat: “Laat mij vandaag weer zien welke goede daden u voor mij hebt bereid. Dank u dat u voorziet in de moed en mogelijkheden om Uw naam groot te maken.” Ik vond het een mooie houding, dus ik besloot dat te bidden op de fiets naar het diner.
Iets voor zessen kwam ik aan bij het Rijksmuseum Twente. Ook al studeer ik al eventjes in Enschede, ik was er nog nooit geweest. We moesten een behoorlijk eind lopen langs allerlei tentoonstellingen voordat we bij de Gobelinzaal kwamen. Met een welkomstdrankje in de hand konden we weer even bijpraten met andere bestuurders, of juist even kennismaken met andere gasten. Van elke studentenvereniging in Enschede en van de SU waren er 2 bestuurders aanwezig. Burgemeester Onno van Veldhuizen had ons uitgenodigd. Ook Thom Palstra (Rector Magnificus van de UT), Anka Mulder (voorzitter Saxion bestuur) en een aantal studentambtenaren waren aanwezig.
De burgemeester begon het diner met een speech over de mooie wandkleden uit de 17e eeuw, de bijzondere lampen en hoe hij het belangrijk vindt om contact te hebben met het studentenleven in Enschede. Hij vindt het goed dat er verenigingen zijn waar studenten zich thuis voelen, een plek waar we elkaar opbouwen en ons kunnen ontwikkelen. Daarna daagde hij de aanwezige studenten uit om eens na te denken over een speech. Bestuurders moeten immers kunnen praten over relevante thema’s, toch? Het leek mij eerlijk gezegd best spannend, want wat is nu interessant voor deze bijzondere groep mensen?
Na een heerlijk driedelig voorgerecht gaf Thom Palstra ons een inkijkje in zijn studententijd. Opgelucht dat daarna een bestuurder van Aegee het woord kreeg, dus ik niet, kon ik genieten van een quiche, terwijl de vleeseters een entrecote uit de Lutte voorgezet kregen.
Ik had de hele maaltijd het voorrecht om naast de burgemeester te zitten. We hebben het, natuurlijk, uitgebreid gehad over studeren, maar hij vroeg me ook om te vertellen wat geloof voor mij betekent en hoe ik daaruit mijn leven vormgeef. Wauw!
In ons gesprek mocht ik ook veel leren over zijn functie. Ik vind het al een (leuke!) uitdaging om leiding te geven met alle diversiteit binnen onze vereniging, maar een hele stad is nog veel complexer. Het was een leuk gesprek over de leuke kanten en uitdagingen van onze functies. Wat zou jij doen als je – in een publieke functie – wordt uitgenodigd om mee te bidden in bijvoorbeeld een Moskee?
Voordat we ons dessert kregen, vond Onno (jaja, zo mocht ik hem noemen) het nodig om mij het woord te geven voor een speech. In een minuutje bedacht ik dat het misschien het beste was om een thema te kiezen wat mij veel bezig houdt: dankbaarheid. We hebben zoveel om dankbaar voor te zijn, maar spreek je dat wel eens uit naar de persoon(/Persoon) die je dankbaar bent?
Blijkbaar sprak mijn verhaal aan, want ik kreeg nog een aantal goede vragen. Alweer een mooie kans om iets te delen van wie God voor mij is! De Praeses van C.S.V. Alpha vertelde vervolgens nog over de bron van rust en hoop die wij als christelijke studenten hebben: “Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen, maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.” (Jesaja 40:29-31)
Ik heb uiteindelijk niet kunnen genieten van de koekjes bij de koffie en thee omdat ik naar kring wilde, maar het was een zeer mooie avond met veel waardevolle gesprekken. Ik ben de medebestuurders dankbaar voor de praktische inzichten in bestuurszaken, ik ben de mensen bij de gemeente dankbaar voor hun inzet voor studenten in Enschede, en ik ben God dankbaar voor de kansen en de vrijmoedigheid die hij heeft gegeven om te getuigen, dat had ik niet eens durven dromen toen ik op de fiets zat te bidden.
Welke wegen om goed te doen heeft God voor jou bereid vandaag?
Reactie toevoegen